000			01528nam a2200265 i 4500
997	0	0	_e2
001			2136734
003			OER001
005			20240927095936.0
007			ta
008			231005s2022 sp e 001 1 spa d
017			_aB. 216-2019 _bBiblioteca de Catalunya
020			_a9788417552138
035			_aRebiun34370367
040			_aES-VgU _erda _dCBM042 _dOER001
080			_a82-31
100			_aVictoria, Elisa _eaut _944015
245	1	0	_aVozdevieja / _cElisa Victoria
250			_aOctava edición: setembro de 2021
260			_aBarcelona _b: Blackie Books _c, 2021
300			_a245 páxinas ; _c22 cm
520	3		_aTen nove anos. O seu nome é Mariña, pero no cole chámana Vozdevieja. Este verán en Sevilla, o primeiro despois da Expo do 92, é tan longo e tan seco que ela non sabe se chorar ou rir. Se quere que todo cambie ou que todo siga igual. Porque aínda xoga con bonecas Chabel pero xa mira revistas para adultos. Porque a súa nai está enferma e ela xa se imaxina nun convento rodeada de huerfanitas. Porque todo o mundo, tamén o seu pai, insiste en desaparecer. Porque o seu mellor amiga é a súa avoa, quen lle guisa, peitéaa, déixase cortar esas uñas como alacranes, cóntalle o seu amor por Felipe González, dille tranquila, ensínalle novos tacos, cóselle vestidos de flores. Logo sae e eses vestidos moléstanlle tanto coma se fosen de lixa. E aínda así, Mariña sempre ten fame: de vida, e de filetes empanados
650			_2Novela da vida cotiá
852			_aOER001