Estela deixa a súa nai no sur para traballar na casa dunha familia en Santiago de Chile e alí queda os sete anos seguintes, limpando e criando unha nena acosada pola ansiedade. Como nunha traxedia grega, a tensión crece en cada páxina, con cada personaxe ou elemento: a cadela rueira, as ratas, a confesión inconfesable do «señor», a aparición de Carlos, o veleno, a pistola, ata un desenlace tan poderoso como inevitable.